Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: convenio, convenis, conveni, conventum, convenire conjugación: 4 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = radunarsi, convenire, incontrarsi con, intr./tr, (incontrare uno, regge l'accusativo), (eng) = come together, assemble, meet, agree, fit, suit, be due, visit, prosecute, (esp) = juntarse, reunirse, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego me convenio tu te convenis ille se convenit nos nos convenīmus vos vos convenītis illi se conveniunt | Yo me junto Tu te juntas El/Ella/Eso se junta Nosotros nos juntamos Vosotros os juntáis Ellos/Ellas/Esos se juntan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego me conveniēbam tu te conveniēbas ille se conveniēbat nos nos conveniebāmus vos vos conveniebātis illi se conveniēbant | Yo me juntaba Tu te juntabas El/Ella/Eso se juntaba Nosotros nos juntabamos Vosotros os juntabais Ellos/Ellas/Esos se juntaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego me conveni tu te convenisti ille se convenit nos nos convenīmus vos vos convenistis illi se convenērunt, convenere... | Yo me junté Tu te juntaste El/Ella/Eso se juntó Nosotros nos juntamos Vosotros os juntasteis Ellos/Ellas/Esos se juntaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego me conveni tu te convenisti ille se convenit nos nos convenīmus vos vos convenistis illi se convenērunt, convenere... | Yo me he juntado Tu te has juntado El/Ella/Eso se ha juntado Nosotros nos hemos juntado Vosotros os habéis juntado Ellos/Ellas/Esos se han juntado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego me convenĕram tu te convenĕras ille se convenĕrat nos nos convenerāmus vos vos convenerātis illi se convenĕrant | Yo me había juntado Tu te habías juntado El/Ella/Eso se había juntado Nosotros nos habíamos juntado Vosotros os habíais juntado Ellos/Ellas/Esos se habían juntado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego me conveni tu te convenisti ille se convenit nos nos convenīmus vos vos convenistis illi se convenērunt, convenere... | Yo me hube juntado Tu te hubiste juntado El/Ella/Eso se hubo juntado Nosotros nos hubimos juntado Vosotros os hubisteis juntado Ellos/Ellas/Esos se hubieron juntado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego me convenĕram tu te convenĕras ille se convenĕrat nos nos convenerāmus vos vos convenerātis illi se convenĕrant | Yo me había juntado Tu te habías juntado El/Ella/Eso se había juntado Nosotros nos habíamos juntado Vosotros os habíais juntado Ellos/Ellas/Esos se habían juntado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego me conveniam tu te convenies ille se conveniet nos nos conveniēmus vos vos conveniētis illi se convenient | Yo me juntaré Tu te juntaras El/Ella/Eso se juntará Nosotros nos juntaremos Vosotros os juntareis Ellos/Ellas/Esos se juntarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego me convenĕro tu te convenĕris ille se convenĕrit nos nos convenerĭmus vos vos convenerĭtis illi se convenĕrint | Yo me habré juntado Tu te habrás juntado El/Ella/Eso se habrá juntado Nosotros nos habremos juntado Vosotros os habréis juntado Ellos/Ellas/Esos se habrán juntado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego me conveniam tu te convenias ille se conveniat nos nos conveniāmus vos vos conveniātis illi se conveniant | Yo me junte Tu te juntes El/Ella/Eso se junte Nosotros nos juntemos Vosotros os juntéis Ellos/Ellas/Esos se junten |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego me convenirem tu te convenires ille se conveniret nos nos convenirēmus vos vos convenirĕtis illi se convenirent | Yo me juntara Tu te juntaras El/Ella/Eso se juntara Nosotros nos juntáramos Vosotros os juntarais Ellos/Ellas/Esos se juntaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego me convenĕrim tu te convenĕris ille se convenĕrit nos nos convenerĭmus vos vos convenerĭtis illi se convenĕrint | Yo me haya juntado Tu te hayas juntado El/Ella/Eso se haya juntado Nosotros nos hayamos juntado Vosotros os hayáis juntado Ellos/Ellas/Esos se hayan juntado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego me convenissem tu te convenisses ille se convenisset nos nos convenissēmus vos vos convenissētis illi se convenissent | Yo me hubiera juntado Tu te hubieras juntado El/Ella/Eso se hubiera juntado Nosotros nos hubiéramos juntado Vosotros os hubierais juntado Ellos/Ellas/Esos se hubieran juntado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego me convenirem tu te convenires ille se conveniret nos nos convenirēmus vos vos convenirĕtis illi se convenirent | Yo me juntaría Tu te juntarías El/Ella/Eso se juntaría Nosotros nos juntaríamos Vosotros os juntaríais Ellos/Ellas/Esos se juntarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego me convenissem tu te convenisses ille se convenisset nos nos convenissēmus vos vos convenissētis illi se convenissent | Yo me habría juntado Tu te habrías juntado El/Ella/Eso se habría juntado Nosotros nos habríamos juntado Vosotros os habríais juntado Ellos/Ellas/Esos se habrían juntado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
conveni convenite Futuro convenito convenito convenitote conveniunto | junta juntad ve a juntar vaya a juntar id a juntar vayan a juntar |
INFINITIVO | |
Presente | |
convenire | juntarse |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
convenisse | haberse juntado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
conventurum esse, conventuram esse, conventurum esse, conventuros esse, conventuras esse, conventura esse... | ir a juntar |
GERUNDIO | |
conveniendi, conveniendo, conveniendum, conveniendo... | de juntar a juntar para juntar por juntar |
SUPINO | |
conventum | juntar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que se junta |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.conveniens Gen.convenientis Dat.convenienti Acc.convenientem Voc.conveniens Abl.conveniente, convenienti... | convenientes convenientium convenientibus convenientes convenientes convenientibus |
Feminina | |
Nom.conveniens Gen.convenientis Dat.convenienti Acc.convenientem Voc.conveniens Abl.conveniente, convenienti... | convenientes convenientium convenientibus convenientes convenientes convenientibus |
Neutro | |
Nom.conveniens Gen.convenientis Dat.convenienti Acc.conveniens Voc.conveniens Abl.conveniente, convenienti... | convenientia convenientium convenientibus convenientia convenientia convenientibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de juntar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.conventurus Gen.conventuri Dat.conventuro Acc.conventurum Voc.conventure Abl.conventuro | conventuri conventurorum conventuris conventuros conventuri conventuris |
Feminina | |
Nom.conventura Gen.conventurae Dat.conventurae Acc.conventuram Voc.conventura Abl.conventura | conventurae conventurarum conventuris conventuras conventurae conventuris |
Neutro | |
Nom.conventurum Gen.conventuri Dat.conventuro Acc.conventurum Voc.conventurum Abl.conventuro | conventura conventurorum conventuris conventura conventura conventuris |
- Conjugación completa di conveniri Forma pasiva |